شورستان : شورستان . [ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند است و 398 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

اطلاعات قنات  شورستان 

رو ور افتو کن که دل تابان کنیم                                     از محبت یاد شورستان کنیم

پانزده کیلومتری سربیشه است                                   روستایی روشن وباریشه است

شور نامش بوی شیرین می دهد                                 یاد زحمت های دیرین می دهد

یاد مردانی که با رنج وتعب                                         روشنی را کرده ارزانی شب

با قنات «بیک» وآبی بس وفور                                     سبزی اش بخشد به دل ها شوق وشور

دِه ،همیشه بوی عزّت می دهد                                 بوی همیاری و وحدت می دهد

از گذشته ،گهکهی سر می زنم                                 ناخودآگه دست بر سر می زنم

دشتبان ،افتاده از نای نهیب                                     کو فلان دلّاک طنّاز نجیب

کو شبان ورمِّه های پرشمار                                      قیل و قال مردمان دامدار

کو،فلان کرباس باف پر عیار                                      یا نمد مال و تلاش بی مثال

کو قطیفه ،یا که حوله یا بَرَک                                    لُنگی وجاوند وصافی های تَک؟

کو فلان روغن کِش وکار گلیم                                  گبّه باف وفرش بافان حلیم ؟

رنگ و رو برده ،گذشت روزگار                                   از هنرهای اصیل بی شمار

گرچه شورستان ما شد بی نصیب                            یا هنرها می شود کم کم،غریب

لیک باید روشنی را کرد یاد                                    نام برد از مردمان باسواد

خانوار ثابتش نزدیک شصت                                    کارمندانش حدود یکصد است

در تخصّص ها ،مَثَل،فوق غدد                                 یا که قاضی کوله بارش پر عدد

شیخ آن عبدالمطلّب مرد دین                                کرده خدمت های ناب راستین

سکّوی پرواز دانش بوده است                               عامل تشویق وسازش بوده است

خدمت بی منّتش در صبح وشام                            رنگ عزّت داده برعمر عوام

گشته شورستان،به دانش منتسب                        روستای علم وایمان و ادب

از تلاش و زحمت مردانِ کِشت                              قطعه ای روییده از باغِ بهشت

باغِ عنّاب و زرشک و زرشک و زعفران                      تاک و زردآلو، میانِ بوستان

آن طرف تر،توت وآلو،گوجه سبز                              هر یکی زیباتر از زیبا و نغز

مزرع گندم،چغندر،سیب و جو                                باپیازش،دلنشین وقتِ درو

رنگ ییلاقی گرفته روستا                                     ملک شورستان،دیار با صفا

مرحمت فرموده،گرمهمان شوی                             زانچه بینی واله وحیران شوی

حیف باشد من نیارم در حساب                             خدمتِ بی حدّ وحصرِ انقلاب

آب و برق و جایگاه نفت وگاز                                  آسِفالته راه،درحدّ مجاز

هم ز دهیاری وشورا با نصیب                                 هم دبستان دارد این ملک نجیب

ذکرِ عام المنفعتهای دیار                                      هست بالاتر ز توصیف و شمار

مختصر شد وصف شورستان ما                              باید از نزدیک شد مهمان ما

کی شنیدن کار دیدن می کند                               یک سفر این قصّه روشن می کند.

                                                          غ.ح.ی-21-03-1389